- روح و ریحان (رَ حُ رَیْ / رِیْ)
رحمت و رزق. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). آسایش وروزی و بوی خوش. استراحت و رزق. مقتبس از آیۀ ’فأما ان کان من المقربین فروح و ریحان و جنه نعیم’. (قرآن /56 88 و 89) یعنی، اما آن کس که از نزدیک کردگان است، او را آسایشی است و آسانی و زندگانی، و روزیی و تن آسانیی و بویی خوش، و بهشت با زید و ناز و شادی. (کشف الاسرار ج 9 ص 458)